Even op adem komen in Cusco
Blijf op de hoogte en volg Sanne
27 September 2013 | Peru, Cuzco
Zo, de eerste paar dagen hebben me zo veel indrukken opgeleverd dat ik nu al zin heb om een blog te typen. Bovendien heb ik ook nu tijd ervoor, straks schijn ik het heel druk te krijgen... Dat heb ik tenminste van mijn ´huisgenootje´ gehoord, Lisanne, met wie ik samen in het gastgezin zit. Zij heeft nu al voor de derde week Spaanse les en is ook al wat bekender in de buurt. Door haar tip zit ik nu in een schattig internetcafétje waar vooral de jongetjes van de buurt gaan gamen en waar 5 computers staan. Anders had ik weer helemaal naar het centrum moeten gaan. Dat is ten minste een half uur lopen, of je gaat met de taxi voor 4 a 5 soles. De bussen hier durf ik nog niet aan, ik laat het jullie wel weten als ik mijn primeur heb gehad ;-)
Ik zal zoveel mogelijk proberen een chronologische volgorde te hanteren in mijn verhaal. Maar waarschijnlijk bedenk ik me al typende wel bijzondere dingen die ik al heb gezien of meegemaakt dus kijk me alsjeblieft niet scheef aan als het soms een beetje warrig is. Goed, om te beginnen, afscheid, en de vlucht. Ik heb met papa, mama en lisette nog even een kopje koffie gedronken op Schiphol , en toen werd het echt tijd om door de douane te gaan. De vlucht naar Madrid ging prima, helaas had de vlucht naar lima 1.5 uur vertraging. Dat betekende dat ik om ongeveer 2 uur ´s nachts aan mijn avondeten zat. Ik zat naast een heel lief peruaans vrouwtje die alleen Spaans sprak maar wel een beetje probeerde te kletsen met mij. Ook heb ik tijdens het lange wachten een aardige Brit leren kennen die zijn eigen bedrijf had in peru en daar motor tours van een aantal weken organisserde. Super tof, maar niet aan mij besteed. Wat handig uitkwam was dat ik hem wél kon verstaan en dat hij dus al bekend was in Peru. Hij heeft me geholpen met de gekke bagage en douane papieren en daarna heeft hij me zelfs nog getrakteerd op thee en me de weg gewezen naar het inchecken. Echt heel vriendelijk en een fijne aankomst op het toch wel ietwat warrige vliegveld van Lima. Dat volgens hem het beste vliegveld in Zuid Amerika was...
In Cusco ben ik geland op een inimini vliegveld, waar je zelf vanuit het vliegtuig de aankomsthal kan inwandelen. Buiten stond Marcelo van Mijn Bestemming Peru me op te wachten en samen hebben we de taxi genomen naar mijn gastgezin. De mensen zijn heel vriendelijk, het zijn een opa en oma met twee dochters en twee kleinkinderen. Alleen zijn deze ´opa en oma´ niet veel ouder dan mijn eigen ouders...
Het huis is ook heel mooi en ruim, ik heb mijn eigen kamer (met twijfelaarbed!) en de schoonmaakster neemt ook wekelijks de was van Lisanne en mij mee. Dit is volgens mij wel een welgesteld gezin voor peruaanse standaarden, maar ik geniet maar lekker mee van de luxe. ´s ochtends staat er altijd een ontbijtje klaar, ´s avonds ook een broodje. ´s Middags wordt er altijd gezamenlijk geluncht met soep vooraf en dan een rijstgerecht. Maria, de ´oma´, kookt heerlijk.
Ik was afgepeigerd die middag dat ik aankwam dus ik heb vooral veel geslapen. Gisteren heb ik een leerzame tour gehad door cusco, van Marcelo. Hij heeft me allerlei dingen laten zien die handig zijn om te weten als je langer in cusco blijft, en ik heb een peruaans simkaartje (plus toestel) aangeschaft. Want, blijkt, kan ik niet met mijn nederlandse simkaarten op het netwerk hier.. lekker balen :(. Dus, sms´jes komen niet aan ;) whatsapp wel denk ik, alleen heb ik niet continue wifi. Dat moet ik nog even uitproberen.
Tijdens de tour heeft marcelo me ook uitgelegd waarom de meeste mensen de buitenmuren van hun huizen niet afwerken aan de buitenkant. Dat zien ze als verspilling, want daar heb je toch geen last van aan de binnenkant. Wat ik dan weer een bijzonder contrast vind met het feit dat grote ketens als KFC en McDonalds niet heel groot hun logo op de gevel mogen zetten want dat wordt dan wel weer lelijk gevonden. Ook zie je af en toe mooi bijgehouden stukjes groen terwijl er een klein stukje verderop een berg verdwaald afval ligt... er zijn hier ook veel straathonden. Maar sommige eigenaren laten hun honden ook gewoon een tijdje op straat, bij wijze van ´uitlaten´. Bizar hè.. Bewoners van Cusco hebben trouwens ook altijd, op een paar uitzonderingen na, veel lagen kleding aan. Je ziet mensen met beenwarmers, vesten en hoeden terwijl het in de 20 graden is... maar de zon is hier zo fel dat je wel moet, anders verbrand je zo. Ook ik smeer keurig een laagje zonnebrand ónder mijn kleren. Verder zijn zoveel laagjes ook best handig want rond 4 uur begint het vaak alweer af te koelen en het kan ook heel koud worden ´s nachts.
Vanochtend ben ik op eigen houtje naar ´t centrum gelopen, op zoek naar wat spulletjes die ik nodig had. Het was echt een uitputtingsslag, haha. Ook blijkt er hier om de hoek nog een supermarktje te zij die ik over het hoofd gezien had, omdat ik dacht dat Marcelo en Lisanne de overdekte markt hier om de hoek bedoelden. Maar die markt is precies zoals je je een overdekte markt in een buitenwijk van een stad in een arm land voorstelt. Ik durfde er dan ook niks te kopen behalve een paar stuks fruit die ik makkelijk kon schillen. Er blijkt hier in de buurt wel een supermarktje te zijn - echt 5 bij 5 meter oid - maar daar kan ik wel m´n water, snacks, zeepjes, pennetjes, alles wat ik nodig heb halen en het ziet er wat frisser uit...
Vanavond ga ik stappen met een groepje Nederlanders die elkaar via MBP/de spaanse school kent geloof ik. Lisanne neemt me mee op sleeptouw :) morgen een lunch met de MBP groep en Marcelo, en zondag ga ik waarschijnlijk via Marcelo met nog wat MBP´ers te paard een stukje stijgen naar een plekje met mooi uitzicht, haha spannend. Zo´n paardenliefhebber ben ik nu ook weer niet. Maar ze schijnen heel rustig te zijn. Tot slot: maandag begint de Spaanse les! Kan ik eindelijk wat meer gaan praten met mijn gastouders...
Adios amigos, hasta luego!
Liefs Sanne
p.s. ojeetje.. nu ben ik helemaal vergeten iets relevants te vermelden tov de titel.. ik zit hier namelijk op 3300 meter hoogte waardoor je echt heel rustig aan moet doen de eerste dagen. want je lichaam kan niet met die plotselinge verandering omgaan, je wordt er heel kortademig, en snel buiten adem van. als in, één trap oplopen en je staat te hijgen. vandaar dus.
Ik zal zoveel mogelijk proberen een chronologische volgorde te hanteren in mijn verhaal. Maar waarschijnlijk bedenk ik me al typende wel bijzondere dingen die ik al heb gezien of meegemaakt dus kijk me alsjeblieft niet scheef aan als het soms een beetje warrig is. Goed, om te beginnen, afscheid, en de vlucht. Ik heb met papa, mama en lisette nog even een kopje koffie gedronken op Schiphol , en toen werd het echt tijd om door de douane te gaan. De vlucht naar Madrid ging prima, helaas had de vlucht naar lima 1.5 uur vertraging. Dat betekende dat ik om ongeveer 2 uur ´s nachts aan mijn avondeten zat. Ik zat naast een heel lief peruaans vrouwtje die alleen Spaans sprak maar wel een beetje probeerde te kletsen met mij. Ook heb ik tijdens het lange wachten een aardige Brit leren kennen die zijn eigen bedrijf had in peru en daar motor tours van een aantal weken organisserde. Super tof, maar niet aan mij besteed. Wat handig uitkwam was dat ik hem wél kon verstaan en dat hij dus al bekend was in Peru. Hij heeft me geholpen met de gekke bagage en douane papieren en daarna heeft hij me zelfs nog getrakteerd op thee en me de weg gewezen naar het inchecken. Echt heel vriendelijk en een fijne aankomst op het toch wel ietwat warrige vliegveld van Lima. Dat volgens hem het beste vliegveld in Zuid Amerika was...
In Cusco ben ik geland op een inimini vliegveld, waar je zelf vanuit het vliegtuig de aankomsthal kan inwandelen. Buiten stond Marcelo van Mijn Bestemming Peru me op te wachten en samen hebben we de taxi genomen naar mijn gastgezin. De mensen zijn heel vriendelijk, het zijn een opa en oma met twee dochters en twee kleinkinderen. Alleen zijn deze ´opa en oma´ niet veel ouder dan mijn eigen ouders...
Het huis is ook heel mooi en ruim, ik heb mijn eigen kamer (met twijfelaarbed!) en de schoonmaakster neemt ook wekelijks de was van Lisanne en mij mee. Dit is volgens mij wel een welgesteld gezin voor peruaanse standaarden, maar ik geniet maar lekker mee van de luxe. ´s ochtends staat er altijd een ontbijtje klaar, ´s avonds ook een broodje. ´s Middags wordt er altijd gezamenlijk geluncht met soep vooraf en dan een rijstgerecht. Maria, de ´oma´, kookt heerlijk.
Ik was afgepeigerd die middag dat ik aankwam dus ik heb vooral veel geslapen. Gisteren heb ik een leerzame tour gehad door cusco, van Marcelo. Hij heeft me allerlei dingen laten zien die handig zijn om te weten als je langer in cusco blijft, en ik heb een peruaans simkaartje (plus toestel) aangeschaft. Want, blijkt, kan ik niet met mijn nederlandse simkaarten op het netwerk hier.. lekker balen :(. Dus, sms´jes komen niet aan ;) whatsapp wel denk ik, alleen heb ik niet continue wifi. Dat moet ik nog even uitproberen.
Tijdens de tour heeft marcelo me ook uitgelegd waarom de meeste mensen de buitenmuren van hun huizen niet afwerken aan de buitenkant. Dat zien ze als verspilling, want daar heb je toch geen last van aan de binnenkant. Wat ik dan weer een bijzonder contrast vind met het feit dat grote ketens als KFC en McDonalds niet heel groot hun logo op de gevel mogen zetten want dat wordt dan wel weer lelijk gevonden. Ook zie je af en toe mooi bijgehouden stukjes groen terwijl er een klein stukje verderop een berg verdwaald afval ligt... er zijn hier ook veel straathonden. Maar sommige eigenaren laten hun honden ook gewoon een tijdje op straat, bij wijze van ´uitlaten´. Bizar hè.. Bewoners van Cusco hebben trouwens ook altijd, op een paar uitzonderingen na, veel lagen kleding aan. Je ziet mensen met beenwarmers, vesten en hoeden terwijl het in de 20 graden is... maar de zon is hier zo fel dat je wel moet, anders verbrand je zo. Ook ik smeer keurig een laagje zonnebrand ónder mijn kleren. Verder zijn zoveel laagjes ook best handig want rond 4 uur begint het vaak alweer af te koelen en het kan ook heel koud worden ´s nachts.
Vanochtend ben ik op eigen houtje naar ´t centrum gelopen, op zoek naar wat spulletjes die ik nodig had. Het was echt een uitputtingsslag, haha. Ook blijkt er hier om de hoek nog een supermarktje te zij die ik over het hoofd gezien had, omdat ik dacht dat Marcelo en Lisanne de overdekte markt hier om de hoek bedoelden. Maar die markt is precies zoals je je een overdekte markt in een buitenwijk van een stad in een arm land voorstelt. Ik durfde er dan ook niks te kopen behalve een paar stuks fruit die ik makkelijk kon schillen. Er blijkt hier in de buurt wel een supermarktje te zijn - echt 5 bij 5 meter oid - maar daar kan ik wel m´n water, snacks, zeepjes, pennetjes, alles wat ik nodig heb halen en het ziet er wat frisser uit...
Vanavond ga ik stappen met een groepje Nederlanders die elkaar via MBP/de spaanse school kent geloof ik. Lisanne neemt me mee op sleeptouw :) morgen een lunch met de MBP groep en Marcelo, en zondag ga ik waarschijnlijk via Marcelo met nog wat MBP´ers te paard een stukje stijgen naar een plekje met mooi uitzicht, haha spannend. Zo´n paardenliefhebber ben ik nu ook weer niet. Maar ze schijnen heel rustig te zijn. Tot slot: maandag begint de Spaanse les! Kan ik eindelijk wat meer gaan praten met mijn gastouders...
Adios amigos, hasta luego!
Liefs Sanne
p.s. ojeetje.. nu ben ik helemaal vergeten iets relevants te vermelden tov de titel.. ik zit hier namelijk op 3300 meter hoogte waardoor je echt heel rustig aan moet doen de eerste dagen. want je lichaam kan niet met die plotselinge verandering omgaan, je wordt er heel kortademig, en snel buiten adem van. als in, één trap oplopen en je staat te hijgen. vandaar dus.
-
28 September 2013 - 09:12
Naomi :
Hee Sanne,
Geweldig om dit te lezen! In die paar dagen heb je al veel meegemaakt. Ga genieten enne.. veel plezier met paardrijden :)
Liefs, Naomi -
28 September 2013 - 10:01
Isabella:
Ja hoor, Sanne komt gelijk al weer op haar eerste dag een leuke Brit tegen ;) Chill dat hij je zo kon helpen!
En leuk dat er een groepje Nederlanders is waar je lekker mee kan gaan stappen!
Fijn dat de vlucht goed is gegaan met dat hoogteverschil enzo.
Veel plezier tijdens je eerste Spaanse les! :)
Liefs Isabella -
28 September 2013 - 12:18
Marjelle:
Oeeh Sanniee klinkt leuk joh! Geniet er van en ik kijk uit naar je volgende verhaal :) xx
-
28 September 2013 - 12:55
Nathalie :
Super goed en leuk om iets van je te horen Sanne! Volgens mij is en wordt dit een geweldige ervaring!
Veel plezier de komende dagen en ik hoop snel weer iets van je te horen! :)
Liefs! -
28 September 2013 - 14:39
Lieke:
Super leuke verhalen nu al!! Wouw ik ben echt jaloers hahaha.
Ik hoop dat het zo leuk blijft!
Liefs -
28 September 2013 - 18:35
Oom Coos En Tante Marja:
Geweldig... op avontuur maar! -
28 September 2013 - 20:50
Pap En Mam:
Hoi Sanne, effies op jouw blog kijken en we worden direct met een fiks verhaal geconfronteerd. Fijn om te lezen! Het leven op 3300 m. zal wel wennen, we zijn al lang blij dat de hoogteziekte je niet velt, zou eeuwig zonde zijn. Het gastgezin spreekt je kennelijk aan ook dat is niet verkeerd om te vernemen. Veel plezier op het paard en succes met de Spaanse les.
Liefs, pap en mam. -
28 September 2013 - 21:37
Jagt:
Hallo Sanne,
Ik wil even reageren op je eerste zin, het vijftiende woord: AL ?
Dat is helemaal geen AL, ik was benieuwd naar je reis en moest daar een paar dagen op wachten.
Nou ja, je hebt het helemaal goed gemaakt met de rest van je verhaal.
In een paar dagen kun je al veel beleven.
Buena suerte por lo demás !
Dikke KUSS -
28 September 2013 - 22:51
Kimberly:
Vet! Ik zal je blog zeker in de gaten houden. Ben je daar ivm studie of gewoon op eigen gelegenheid spaanse les? Groetjes!! -
02 Oktober 2013 - 19:25
Sanne:
@kimberly, ik ben 5 maanden in zuid amerika :-) van die vijf maanden volg ik 4 weken spaanse les en doe ik 4 weken vrijwilligerswerk iin cusco, peru. daarna is het plan om in 3 maanden naar Buenos Aires te reizen :D -
16 Oktober 2013 - 13:30
Amanda&Mattijs:
Leuke dingen allemaal, echt een ervaring! Geniet ervan!! -
16 Oktober 2013 - 15:47
Peter:
Hallo, ik neem aan dat je je rit op het paard inmiddels al hebt afgerond. Nu wachten wij op de foto's van het mooie uitzicht. Veel plezier/succes met spaans leren, ik denk dat je het nu al beter kunt dan ik ;)
Groeten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
